Monday, November 8, 2010

පින්සාර තනුව නුඹ...

නේක වූ දුක් දොම්නසින්
තැලූම් ලත් හදවතින්
සිනාසෙන නුඹ..
මහා මේරුව සේ
දුක් හදවතේ දරාගෙන
සෙනෙහසේ සඳ එළිය
මුවින් විදහන..
මගේ දුක දැක
මාව සනසන..
නිමක් නැති දයාවේ
ප‍්‍රතිමූර්තිය නුඹ ..
සසර ගුවන් ගැබ
නින්නාද වී ඇසෙන
සෙනෙහසේ සෙත් කවිය,
පින්සාර තනුව නුඹ...

No comments:

Post a Comment